https://www.youtube.com/watch?v=
bizim için çok önemli bir yeri olan, belki de amatörlüğümüzün son ürünü münzevi. hepimizin yalnızlığı dolucasına yaşadığımız bir anda çekilmiştir. bu şekilde hissetmeniz, bu şekilde izlemeniz dileğimizle...
uykumu almış,kahvaltımı yapmışım.tatil günü huzuruyla filmini izledim.hoşuma gitti....
işin sitresinde izleseydim,belki sabır gösteremeyebilirdim.
yalnız bakıyorumda,şu en önemli sorun bütün kısacılarda var....
açılara ve renge verdiğimiz önemi birazda şu ses sorununa versek iyi olacak...
emeğine sağlık,tebrikler. 🙂
yalnız bakıyorumda,şu en önemli sorun bütün kısacılarda var....
açılara ve renge verdiğimiz önemi birazda şu ses sorununa versek iyi olacak...
emeğine sağlık,tebrikler. 🙂
forumdaki kısa filmlere eleştirilerim çoğunlukla ses sorunu içindi. Aynı hataya tecrübesizlik ve maddi yetersizlik yüzünden düştüm. Amacım bu türden filmlerde gelişmek. Pazar gününe güzel başlamış olmana sevindim. yorum için teşekkür ederim 🙂
Yanlış anlamadıysam film köyden sakal traşı olarak şehire kaçan ve şehirde fotokopi makinasını öğrenmeye çalışan bir gencin hayatta kalma mücadelesini anlatıyor.
anlaşılma kaygımız olsaydı kolpaçino bombayı çekerdik. Senaryo konusundaki tecrübesizliğimizden dolayı anlatmak istediğimizi yeterince verememiş olabiliriz. Bu izleyenin algısını açıp açmaması ile de ilgili.
şiir tadında olmuş, ellerinize sağlık 🙂
şiir tadında olmuş, ellerinize sağlık 🙂
teşekkürler 🙂
ayrıca olumlu eleştirilere teşekkürler deyip olumsuzları kötülemek gibi bir isteğim yok öyle görünmesini istemem.
Güzel bir giriş ama sonrasında monotonlaştı. Geneli itibarıyla iyi bir proje ama işleniş biraz aheste kalmış. Kolay gelsin.
Sinema hem bir hastalık hem de tedavisinin ortak adıdır.
Sorularınızı özel mesaj yerine forum üzerinden herkese açık sormanızı rica ediyorum.
Şiir harika, ağaca çarpma/insana çarpma geçişi güzel bir buluş(keşke ormandaki sahnede olan çarpma anı daha kısa olsaydı, şehirdeki sahne gayet iyi.) ama film yer yer ağırlaşıyor. "Ben bu ağırlıkla oradaki monotonluğu anlatmak istedim." de diyebilirsin, saygı duyarım ama bir kısa filmde o kadar uzun planlara gerek yok bence. Son olarak, yukarıdaki yorumundan mütevellit şunu da söyleyeyim, mümkün olduğu kadar anlaşılma kaygısı gütmende fayda var. Bütün anlaşılma kaygıları ille de popülist bir amaca hizmet etmez. Anlaşılma kaygısı seni daha fazla katmanı olan hikayeler yazmaya itebilir. Fight Club, Leon örneklerini düşün. 7 yaşındaki çocuk izlese başka bir şey anlar ve sever, sen ben izlesek başka bir şey anlarız ve severiz gibi. Başarılar dilerim.
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
ağaca çarpma sahnesi filmin en önemli sahnesiydi ama ekip olarak yorulduğumuz için üstünde duramadık. bu da tüm filmi etkiledi tabi. sonradan izlediğimde gerçekten gerektiğinden uzun planlar olduğunu gördüm. evet, monotonluğu hissettirmek istemiştim ama bu uzun uzun sahneyi çekmekle olmuyormuş tecrübe ettim 🙂 sırf insanlar fazla izlesin diye düz mizah bir kısa film çekmektense kendimizi anlatan ve az bir kitlenin izleyeceği filmleri tercih ederim. o kaygıyı duymazsam daha özgür düşünebilirim diyordum. 'Anlaşılma kaygısı seni daha fazla katmanı olan hikayeler yazmaya itebilir.' sözüne katılıyorum.
İlk 20 saniyede Nuri B. Ceylan filmlerini hatırlattı (çok sevdiğim bir tarzdır). Kısıtlı imkanlarla çekilmiş bir film ama hakkını büyük ölçüde vermişsiniz.
Keyifle izledim.
Ekipman hakkında bilgi verebilir misiniz?
Kamera, lens? Bir de ses kaydını kameraya mı harici cihaza mı aldınız?
Ekipman hakkında bilgi verebilir misiniz?
Kamera, lens? Bir de ses kaydını kameraya mı harici cihaza mı aldınız?
teşekkürler. biz de bu tarzda yeniyiz izledikçe eksiklerimizi görüyoruz. canon 500d, 50mm f1/8 ve klasik 18 55 ile çekim yaptık. ses için hiç bir ekipmanımız yoktu kameranın kendi mikrofonunu kullandık. başka da bir şey yok 🙂 zaten bu kısa filmi çektikten sonra ses ve ışığa elimizden geldiğince yatırım yaptık.