bence etkileyici olmuş.müzik de iyi.çoğu zaman hepimizin yaptığı ama farkında olmadığımız bi durumu işlemişsiniz.ama daha canlı bi gidişat olabilirdi.emeğinize sağlık ben beğendim.

tesekkür ederim..

evet dediğin gibi daha canlı oalbilirdi, ya da en azından daha iyi bir anlatım olabilirdi sanırım..

işte bunu nasıl yapacağımı artık biraz daha iyi biliyorum sanırım 🙂

acilmiyor (sitede teknik sorun var gibisinden bisey diyor)

arkadaşlar,

bugün myspace ten kaynaklanan bi sorun vardı sanırım.
ama şu an bi sorun olmadan açılıyor film.
izleyebilirsiniz yani..
tesekkürler.

Önce fragmanı izlemiştim, ağır bir konu olduğunu düşünerek indirdikten sonra kafam sakinken izledim, o yüzden geç yazıyorum.

Öncelikle konuyu işleyişinizi pek sevmediğimi belirteyim. Sürekli aynı diyalogların olması ve arada düşünürlerin sözlerinin girmesi filmi baltalamış. Forumda hep bahsedilen bir konu var, sanırım en son KEzzAP bahsetmişti bir başlıkta. "Derdimizi görüntülerle anlatmak" konusu. Sinemada kare yakalama ve derdimizi bunlarla anlatma konusunda çok büyük uslup kaygıları taşımamız gerektiğini düşünüyorum. Bu kaygılar benim ayağımı sinemadan kaydıran en büyük etmenler ama siz en azından bir yerlerinden başladığınıza göre ve kaygısı olan güzel bir konuyu seçtiğinize göre Ulus Baker'in şu sözlerini paslamak istiyorum:

"Kadrajlama" fotoğraf ile başlar ve böylece imaj "seyredilen" bir şey olmaktan çok, "okunabilir" bir şey haline dönüşür.

Ben de diyorum ki kadrajlarımızı okutursak ne mutlu bize, amin.

Filmlerinizin devamını bekliyorum.

Yorumun için tesekkürler payitaht.
Öncelikle derdimizi görüntülerle anlatmak fikrine kesinlikle katılıyorum ben de..

ama ne yazıkki bu filmi cekerken gerek deneyimsizlikten gerek baska nedenlerden dolayı bu şekilde oldukça metin ağırlıklı bi sey cıktı ortaya.
açıkçası bana oldukça yararlı bi ders oldu bu açıdan..

bundan sonraki calışmalarımda en cok dikkat edeceğim konu da bu olacak sanırım.. anlatmak istediğini daha çok görüntülerle anlatmaya calışmak..

umarım..

Ulus Baker'in şu sözlerini paslamak istiyorum:

"Kadrajlama" fotoğraf ile başlar ve böylece imaj "seyredilen" bir şey olmaktan çok, "okunabilir" bir şey haline dönüşür.

Ben de diyorum ki kadrajlarımızı okutursak ne mutlu bize, amin.

Filmlerinizin devamını bekliyorum.

bu arada Ulus Baker'den alıntı çok yerinde olmus..
anıyoruz Ulus hocayı..

Merhabalar,

Filminizi yeni izledim. Oncelikle emeginize saglik. Teknik acidan kendinizi gelistireceksiniz zaten ilerleyen filmlerinizde ama benim takildigim nokta daha cok filme kaynak olan yalnizlik fikri ve bunun anlatilma metodu ile ilgili:

Kendi adima, filmin izleyiciye vermek istedigi mesaj ile sizin aklinizdaki fikir arasinda fark oldugunu dusunuyorum. Ben cogu kez muthis bir fikir zannettigim bir hikayeyi hep kendi aklimdakinden daha az etkili bir sekilde seyirciye sunarken goruyorum kendimi. Yani siz yalnizligi ve insanin yalnizlikla nasil basedebilecegi ya da nasil yalnizligi savunabilecegi uzerine birseyler soylemek isterken olay bu fikirleri ezberlemis gibi gozuken birinin agzindan savunuluyor.

Sokakta gezen ciftleri, nikahlari, ne bileyim parkta cift halinde yuruyen yasli ciftleri gosterip yanlizlik ve onun anti-tezi hakkinda seyirciye yelpazesi genis bir sunum yapabilirdiniz sanki. Herkesin yalniz oldugunu, ne bileyim mezar goruntuleri ile, kundakta aglayan bebek ya da hastane yatagindaki yasli hastayi gostererek destelemek, seyirciyi basroldeki adamin savlarina daha da inandirabilirdi. Dunku didaktik olma cabasi izleyeni kucuk gormek oluyor ve izleyeni dusundurtmeden, zorlamadan savunulan tezler izleyenden tepki almiyor. TEPKI bence cok onemli. Izleyen sadece kendi fikrini soylemek isteyen birisinin filmini degil ayni zamanda kendisine de bir firsat veren filmleri sever gibime geliyor.

Cok yazdim, kusura bakmayin. Umarim ilerleyen filmlerinizi izleme firsati buluruz. Kendinize iyi bakin.

--Bayram Aygun