yani şimdi Emrah Serbes neden buna karşı çıksın ki, ben kendisini tanımıyordum, bu kısa film sayesinde biraz da senin konuyu deşmenle kendisi hakkında biraz olsun fikir sahibi oldum...
yani bir şeyler üreten insanların paylaşıma açık olması lazım bence...Allahın verdiği yeteneklerle(tamam eşşek gibi çalışıyor da olabilirler) ürettiklerini Allahın diğer kullarıyla paylaşmakta sakınca görmeleri asıl etik olmayan bence...yani para kazansa bu arkadaş tamam, etik değil, festivalde ödül alsa etik değil ama sadece çekip paylaşıyor be abi...

not: hani Allaha inanmıyor olsan bile, insanlık kültüründen beslendiğini de mi inkar edeceksin? bu kültürden besleniyorsan, senden de beslenilmesine müsade edeceksin...(kendini kullandır demiyorum)

yani şimdi Emrah Serbes neden buna karşı çıksın ki, ben kendisini tanımıyordum, bu kısa film sayesinde biraz da senin konuyu deşmenle kendisi hakkında biraz olsun fikir sahibi oldum...
yani bir şeyler üreten insanların paylaşıma açık olması lazım bence...Allahın verdiği yeteneklerle(tamam eşşek gibi çalışıyor da olabilirler) ürettiklerini Allahın diğer kullarıyla paylaşmakta sakınca görmeleri asıl etik olmayan bence...yani para kazansa bu arkadaş tamam, etik değil, festivalde ödül alsa etik değil ama sadece çekip paylaşıyor be abi...

not: hani Allaha inanmıyor olsan bile, insanlık kültüründen beslendiğini de mi inkar edeceksin? bu kültürden besleniyorsan, senden de beslenilmesine müsade edeceksin...(kendini kullandır demiyorum)

Ben teknik yönden filme hiçbişey demiyorum ama şahsen biri benim hikayemi çekse ve eğer o film beni tatmin etmese ben buna çok da sevinmem.Şahsen ben severek E.Serbes okurum ve bu hikaye en sediğim hikayesiydi şahsen hikayedeki samimiyeti yakalayamadım filmde.Bilmiyorum beni rahatsız etti.

şimdi hocam senin şansızlığın önce hikayeyi okumak olmuş..kitabını okuyup filmini izlediğinde böyle olan çok arkadaş tanıyorum-ben de böyle olurum misal yüzüklerin efendisi...çünkü kitapda daha fazlası anlatılıyor...
neyse, yani keşke Emrah bey de aramızda olsa onun da fikrini alsak, baktım resmine, bunları dert etmeyecek biri gibi görünüyor 😀

şimdi hocam senin şansızlığın önce hikayeyi okumak olmuş..kitabını okuyup filmini izlediğinde böyle olan çok arkadaş tanıyorum-ben de böyle olurum misal yüzüklerin efendisi...çünkü kitapda daha fazlası anlatılıyor...
neyse, yani keşke Emrah bey de aramızda olsa onun da fikrini alsak, baktım resmine, bunları dert etmeyecek biri gibi görünüyor 😀

Yok onun dert edeceğini sanmam.Çok kral bi abimizdir 🙂

Durum böyle ise girişte "Eser: Emrah Serbes" yerine "Emrah Serbes'in Bir Öyküsünden" türünde bir ifade daha yerinde olurdu. İlk haliyle yazar bu sürecin bilinçli bir parçasıymış gibi gözüküyor. Değilse, hayatta olan bir yazar için bu ifade biraz yanlış. İkinci haliyle verilseydi uyarlama işleminin tarafınızdan yapıldığı iması dahil olurdu ve alttan alınabilirdi.

Telifi olan (ya da olmayan) ve yazarı hayatta bir eseri filmleştirirken kesinlikle izin alınmalı. Belki bu öykü yarın birisi tarafından filmleştirilecek? O zaman sizin filminiz bu türden bir projeye balta vurmuş olur. En azından sürpriz içeriği yok olur. Bir grup öğrenci bu türden bir şeyi okul tiyatrosu için yapsa vb sorun olmaz ama kamuya ilan edince kamusal anlamda tehlikeli bir durumda bulunursunuz. Yazar önemser ya da önemsemez ama sahibi belli ve hayatta olan kişilerden izin alınmalı. Alınamıyorsa da alçakgönüllülükle "haddimize sığmayarak yaptık" şekline sunulmalı. Kendisiyle bu türden bir ilişkiniz varsa bunlar geçerli olmayabilir ya da kendi alttan alabilir ama bundan hemen bir genelleme yapmamalı. Yoksa her isteyen "hazır güzel ve başarılı bir konu buldum, ben de zaten amatörüm ve kar gütmeden yapıyorum" deyip her romanı çeker. Amatör dünyayı korumak istiyorsak bu türden şeylere dikkat edilmeli yoksa sonrasında buralara da el atarlar ve hepten öykü sorunu yaşamaya başlarız.

Durum böyle ise girişte "Eser: Emrah Serbes" yerine "Emrah Serbes'in Bir Öyküsünden" türünde bir ifade daha yerinde olurdu. İlk haliyle yazar bu sürecin bilinçli bir parçasıymış gibi gözüküyor. Değilse, hayatta olan bir yazar için bu ifade biraz yanlış. İkinci haliyle verilseydi uyarlama işleminin tarafınızdan yapıldığı iması dahil olurdu ve alttan alınabilirdi.

Telifi olan (ya da olmayan) ve yazarı hayatta bir eseri filmleştirirken kesinlikle izin alınmalı. Belki bu öykü yarın birisi tarafından filmleştirilecek? O zaman sizin filminiz bu türden bir projeye balta vurmuş olur. En azından sürpriz içeriği yok olur. Bir grup öğrenci bu türden bir şeyi okul tiyatrosu için yapsa vb sorun olmaz ama kamuya ilan edince kamusal anlamda tehlikeli bir durumda bulunursunuz. Yazar önemser ya da önemsemez ama sahibi belli ve hayatta olan kişilerden izin alınmalı. Alınamıyorsa da alçakgönüllülükle "haddimize sığmayarak yaptık" şekline sunulmalı. Kendisiyle bu türden bir ilişkiniz varsa bunlar geçerli olmayabilir ya da kendi alttan alabilir ama bundan hemen bir genelleme yapmamalı. Yoksa her isteyen "hazır güzel ve başarılı bir konu buldum, ben de zaten amatörüm ve kar gütmeden yapıyorum" deyip her romanı çeker. Amatör dünyayı korumak istiyorsak bu türden şeylere dikkat edilmeli yoksa sonrasında buralara da el atarlar ve hepten öykü sorunu yaşamaya başlarız.

Ben de ayne bundan bahsetmiştim.Teşekkürler sözlerime tercüman olduğunuz için.

hmm 🙂

Aslında olay şöyle gelişti: Biz Emrah Serbes'ten izin almayı düşündük çünkü yorumlarınızda haklısınız. En basitinden etik değil belki de. Ama kendisine ulaşamadık. Malum böyle durumlarda insanın birkaç bağlantısı olması lazım. Sonra çekmekten vazgeçtik. Ama Galip İşhanı hikayesi benim çok sevdiğim, çok değer verdiğim ve çok etkilendiğim bir hikaye olmasından dolayı bu film projesini hayata geçirmeyi çok istedim. Şu an çözümü şu şekilde bulmaktayım: Şimdilik son jeneriği değiştirip, sizlerin de dediği gibi girişe Emrah Serbes'in bir öyküsünden gibi bir ifade kullanıp, daha sonraki süreçte Emrah Serbes ile görüşülüp gerekilen izinler alınınca da festivallere yollamak şeklinde bir yol çizmek mantıklı geldi.

Yani ben kısa film anlayışınızı hiç anlamıyorum, koca koca insanlarsınız ama filmin f sinden anlamıyorsunuz. Nasıl sıkılmadan izledin abi sen bu filmi. Kesinlikle vasat, sıkıcı, anlamsız bi film.

görüntüler güzel. evin önünde elinde bıçaklı sahnede gölgeler çok sert. bam diye belli oluyor yani 🙂 oyunculuk vasat gerçekten. bu hikaye şu ana kadar okuduğum en güzel hikaye. oyuncular rolleri yaşayamamış diyeyim tam olarak. onun dışında(telif mevzularına hiç girmiyorum) güzel film. Eline sağlık

Hikaye'yi bir yana bırakmak gerekirse, bazı çevre seslerinin eksikliği bende bir yapaylık hissi uyandırdı aklıma gelen sahne babasını bıçaklamayı düşündüğü vakit çağırdığı arkadaşının ayak seslerinin olmayışı yada sonradan eklendiği gibi ama bunlar sonradan bile düzeltilebilinir. Bunun dışında oyunculuklar kesinlikle tatmin etmiyor başlangıçta o yörenin aksanı budur diyeyim dedim ama okuyormuş gibi konuşmaları benide rahatsız etti. Son olarak ışıkların sertliği color ile biraz daha oynanırsa güzel durabilir.

Hikaye'yi bir yana bırakmak gerekirse, bazı çevre seslerinin eksikliği bende bir yapaylık hissi uyandırdı aklıma gelen sahne babasını bıçaklamayı düşündüğü vakit çağırdığı arkadaşının ayak seslerinin olmayışı yada sonradan eklendiği gibi ama bunlar sonradan bile düzeltilebilinir. Bunun dışında oyunculuklar kesinlikle tatmin etmiyor başlangıçta o yörenin aksanı budur diyeyim dedim ama okuyormuş gibi konuşmaları benide rahatsız etti. Son olarak ışıkların sertliği color ile biraz daha oynanırsa güzel durabilir.

Yukarda yapılan çoğu yoruma katılıyorum. Renkler ve kadrajlar güzel, özenilmiş. Fakat oyunculukta sanki eksiklik var. Filmin sadeliği içinde hikayeyi seyirciye aktarma ölçüsü başarılı olmuş.

Yani ben kısa film anlayışınızı hiç anlamıyorum, koca koca insanlarsınız ama filmin f sinden anlamıyorsunuz. Nasıl sıkılmadan izledin abi sen bu filmi. Kesinlikle vasat, sıkıcı, anlamsız bi film.
Siz tam olarak neyin mücadelesini veriyorsunuz cidden anlayamadık 🙂

dikkat çekmeye çalışıyor.