https://www.youtube.com/watch?v=
Yazan/Yöneten: Ozan Sertdemir / Mert Erez
Görüntü Yönetmeni: Metin Arslan
Sanat Yönetmeni: Zümrüt Çıtak
Ses: Hüseyin Enes Balcı
Reji: Elif Türkay/ Seda Boduroğlu
Prodüksiyon: Mert Totuk
Yapım Sorumlusu: Kazım Armağan
Işık: Ahmet Gözek / Hasan Hüseyin Şanbayatlı
Yönetmen Asistanı: Melis Başaranı
Kamera Asistanı: Furkan Aydemir
Sanat Asistanı Beril Yamaç
Set Fotografçısı: Çağdaş Aydın
Storyboard: Cansu Esmergil
Oyuncular:
Cansu Pekcan, Arda Duran, Onurcan Irmak, Kazım Armağan, Dündar Taşal, Kerim Kaya,Mustafa Mert Eryiğit, Yusuf Erdal, Necdet Salıcı, Mehmet Fidan, Okan Sertdemir
İletişim: https://www.facebook.com/FilminAdiYok
Filmin sözünü ettiği meselenin o meseleyle ilgili söyleyeceği yeni bir şey olması gerekir diye düşünüyorum.
Siz yeni bir şey söylememişsiniz. Sadece gördüğünüz bir sorunu anlatmışsınız.
Bence oldukça iyi niyetli, hoş diyebileceğimiz bir sembolizm. Ama ekstradan kattığı, söylediği ne var. Ne anlamalıyız. Bilemiyorum.
--
böyle dolmuşa erkek binince arkaya geçen kadın nerede var yahu?
böyle dolmuşa erkek binince arkaya geçen kadın nerede var yahu?
🙂
Sembolizm evreninde var. Dikkat edersen kadın sadece arkaya geçmiyor başka değişiklikler de oluyor.
Yani anlatılan "gerçek" değil, sembol.
sembolleştirmeleri, gerçek evrenden aldığımız metaforları bu gerçeğe daha ötesinde bir anlam katarak yapmıyor muyuz?
yani dayanak noktası yanlış geldi bana bu sembolleştirmenin...
böyle dolmuşa erkek binince arkaya geçen kadın nerede var yahu?
🙂
Sembolizm evreninde var. Dikkat edersen kadın sadece arkaya geçmiyor başka değişiklikler de oluyor.
Yani anlatılan "gerçek" değil, sembol.
Bunların bize çok uzak gelmemesi gerek aslında. Sonuçta erkeklerle aynı sofrada yemek yiyemeyen, onlar yemeklerini bitirdikten sonra sofraya oturan kadınlara sahip bir toplumuz...
Son sahnede, erkek çocuğun anneden kurtulup koşması ve toplumdaki ayrımcılığı yapan bizlere gösterilen "Dur" tabelası hoştu. Sadece, indi-bindi sahneleri fazla uzun gibi geldi bana, zaten kadındaki değişikliği saymazsak birbirlerinin tekrarı gibiler. Son olarak, callosum'un inen çocuk kız olsaydı önerisi de güzel aslında ama tabii ki son sahnenin değişmesini gerektirir bu öneri. Başarılar dilerim.
yaşamak mı zor yoksa yuvarlak masa aks mı?
Güzel konu, yanlış yaklaşım. Son sahne, ki en özen gerektiren sahne, etkisiz kalmış.
Sinema hem bir hastalık hem de tedavisinin ortak adıdır.
Sorularınızı özel mesaj yerine forum üzerinden herkese açık sormanızı rica ediyorum.