Kurguda teknik şeyler konusunda katkı yapayım.
2.49'da"adem dur nereye gidiyorsun" sesi, 2.51'de başlayan uzun planda çıksın. Çocuğun elini kaldırıp bağırışını gösterme, biraz yapay olmuş orada tepki. Sonra tekrardan bağlıyorsun zaten çocuğa.

3.17'de annenin yakın plan ağlamasında oyunculuk iyi değil, direkt uzak planı kullan bence.

Sonuna kadar çok iyi gitti ama elma yeme mevzusu hele de kızın isminin Havva olması biraz zorlama geldi.
Ama öte yandan elmaların düşmesi ve öpücük kısmı da harika olmuş.

Çok başarılı işler yapıyorsun serdal. Birkaç seneye seni uzun metrajınla, ödüllü olarak göreceğiz gibi geliyor.
Lütfen bu naif tarzını bozma. Bu anlatı biçimine devam et. Bu filmlerde yaptığını yapmaya devam et.
Türkiye'nin "sanat sinemasından" etkilenme, kendi yolun harika, bunu sürdür.
Ben senin filmlerini beğenen bir izleyicin olarak böyle bir serdal görmek istiyorum naçizane.

Bir de teknik detay paylaşırsın seviniriz.
Kamera pocket herhalde, lensler falan ne?

Kurguda teknik şeyler konusunda katkı yapayım.
2.49'da"adem dur nereye gidiyorsun" sesi, 2.51'de başlayan uzun planda çıksın. Çocuğun elini kaldırıp bağırışını gösterme, biraz yapay olmuş orada tepki. Sonra tekrardan bağlıyorsun zaten çocuğa.

3.17'de annenin yakın plan ağlamasında oyunculuk iyi değil, direkt uzak planı kullan bence.

Sonuna kadar çok iyi gitti ama elma yeme mevzusu hele de kızın isminin Havva olması biraz zorlama geldi.
Ama öte yandan elmaların düşmesi ve öpücük kısmı da harika olmuş.

Çok başarılı işler yapıyorsun serdal. Birkaç seneye seni uzun metrajınla, ödüllü olarak göreceğiz gibi geliyor.
Lütfen bu naif tarzını bozma. Bu anlatı biçimine devam et. Bu filmlerde yaptığını yapmaya devam et.
Türkiye'nin "sanat sinemasından" etkilenme, kendi yolun harika, bunu sürdür.
Ben senin filmlerini beğenen bir izleyicin olarak böyle bir serdal görmek istiyorum naçizane.

Bir de teknik detay paylaşırsın seviniriz.
Kamera pocket herhalde, lensler falan ne?

Kardeşim çok teşekkür ederim o naif yorumun için gerçekten cesaret ve azim veriyor böyle yorumlar. Teknik kısımlarla ilgileneceğim bir daha bu sefer pocket ile çalışmadım. Ekipman: BMPC 4K RAW çekim 17-50 Tamron Rode Zeplin-NTG 2

İzlemedim de Serdal ağabey yaptıysa kesin güzeldir 🙂 birazdan izleyeceğim

Üstad filmi senaryo aşamasından beri takip ediyorum, bence senaryo ve meteforlar gayet güzel.

Fakat kurguda biraz aceleye gelmiş gibi , filmde gereksiz bir hızlanma var . Bu yüzden hikayenin içine girmek mümkün olmuyor hersey çok hızlı senaryoda daha ağır ve oturakliydi. Özellikle kırmızı çizme olayı .

Bana kalırsa biraz daha agirdan anlat hikayeyi acele etme , çocuğun babasının ölümü ile ilgili anne ile sohbeti ve fikrin kafasında oluşması supermen olmak isteyip uçamayan arkadaşi ile diyalogları biraz yogun işlersen izleyicide oldu bitti havası yaratmadan daha sindirerek anlaşılmasını sağlarsın.

Birde nacizane önerim sondaki elma yağmuru sahnesini çıkar filmin akışına gereksiz bir metafizik kazandırıyor onun yerine ,

Çocuk "şimdi nasıl kurtaracagim babamı " diye umutsuzluğa kapilmis isirilmis elmaya bakarken . 1 elma daha düşüp ağaçtan ayağına yuvarlansin böylece tekrar umutlanip elmayı alıp gökyüzüne bakar ve öpücük gonderip teşekkür eder .
Bu hem finale bir döngü yaratır .

Tabi bu benim senaryo üzerinden okuyunca kafamda oluşturduğum bir öneri sadece saygilar .

Dnd'nin bahsettiği hızlanma elmanın ağaca asılması öncesinde de var.
Ondan önce kısa bir "neden ağaca elma asmalıyız"ın anlatıldığı bir sahne olsa daha iyi olur.
Süpermen'i ikna ettiği bir sahne aradım. Tabi sadece bilgi verme amaçlı bir sahne olmasın. Süpermen karakteri güzel bir şeyler katabilir sahneye.

Kırmızı çizme olayına ben de katılıyorum.

Üstad filmi senaryo aşamasından beri takip ediyorum, bence senaryo ve meteforlar gayet güzel.

Fakat kurguda biraz aceleye gelmiş gibi , filmde gereksiz bir hızlanma var . Bu yüzden hikayenin içine girmek mümkün olmuyor hersey çok hızlı senaryoda daha ağır ve oturakliydi. Özellikle kırmızı çizme olayı .

Bana kalırsa biraz daha agirdan anlat hikayeyi acele etme , çocuğun babasının ölümü ile ilgili anne ile sohbeti ve fikrin kafasında oluşması supermen olmak isteyip uçamayan arkadaşi ile diyalogları biraz yogun işlersen izleyicide oldu bitti havası yaratmadan daha sindirerek anlaşılmasını sağlarsın.

Birde nacizane önerim sondaki elma yağmuru sahnesini çıkar filmin akışına gereksiz bir metafizik kazandırıyor onun yerine ,

Çocuk "şimdi nasıl kurtaracagim babamı " diye umutsuzluğa kapilmis isirilmis elmaya bakarken . 1 elma daha düşüp ağaçtan ayağına yuvarlansin böylece tekrar umutlanip elmayı alıp gökyüzüne bakar ve öpücük gonderip teşekkür eder .
Bu hem finale bir döngü yaratır .

Tabi bu benim senaryo üzerinden okuyunca kafamda oluşturduğum bir öneri sadece saygilar .

bunun daha kısa versiyonları çok güzel gelmişti. seyirciye çocukların düşüncelerinin sebebleri gösterildikçe o samimiyet gitmiş gibi geldi bana.
son sahne de senaryo kitaplarında yazan deus ex machina örneği olmuş. daha çocuklardan kaynaklı bi çözüm beklerdim açıkçası.
süpermenin kırmızı don olayını ben de stendapta anlatıyordum, acaba senin filminden etkilenip de mi yazdım o şakayı diye düşündüm 😀 gerçi şimdi anlatmıyorum ama bi ara anlatmıştım. süpermen niye uçuyor çünkü kırmızı don var diye bi şeydi 🙂

not: bu arada son süpermende kırmızı donu kaldırmışlar 🙂

Filmin son hali paylaşıldı.

Güzel iş. Anlatım yine çocukça bir bakış açısıyla hikayeleme olmuş. Bu da senin imzan hoşta biraz tarz. Ama keşke müzik bu kadar sık kullanılmasaydı. Son sahnede yalnızca rüzgar sesi daha iyi havaya sokardı gibi geldi bana. Ödül şüphesiz alır kumaşı kaliteli. Tebrikler. Yolun açık olsun.