Çektiğimiz deneysel türdeki "duyu" üçlemesini burada paylaşacağım.
Üçlemenin konuşamama üzerine olan ilk filmi
https://www.youtube.com/watch?v=
Duyamama üzerine olan ikinci filmi
https://www.youtube.com/watch?v=
yalnızlığın korkunçluğunu mu anlatmak istediniz 🙂
ya da bir şey anlatmak istediniz mi?
deneysel tür hakkında fazla bi bilgim yok da...
evi topla abi lütfen 🙂 ilginç görüntüler ben de yalnızlık hissettim filmde. Ve boğukluk sıkıntı müzik zaten tam uygundu...
Yalnızlık bunalımına girmiş bir adamın gözünden düşüncesiyle çektiğimiz bir filmdi.Tabi diyalog falan olmadığı için oldukça farklı bir proje oldu.Bu tip içinde soyut çağrışımlar içeren projeler her zaman ilgimi çekmiştir.Bu arada evi kendimiz dağıttık atmosferi kısmen yaratabilmek için 😀
Sahneleri çekerken çokta içimize sinmemişti ama montajda müzikle senkronlayınca çok farklı bir atmosfer yakaladık.Biz bile inanamadık başta."Oha lan biz böyle mi çektik" dedik kendi kendimize 😯
yok ya avatarımı penguendeki cem dinlenmiş çizmişti geçen sene.
02:12 pencere sahnesinden sonra çok uzamış. Genel olarak iyiydi, ben sevdim.
Vay canına filmle ilgili eleştirilerin gelmeye devam etmesi beni çok sevindirdi.Umarım filmle ilgili yorumlar daha da artar.Çünkü bu eleştirileri çok önemsiyorum.
Gelen ilgili yorumlar beni oldukça cesaretlendirdi.Üçlemenin diğer filmlerini de paylaşıcam.
ikinci filmde çekimler sahneler çok uzamış,sıkıyor bi süre sonra.
ilk filmdeki atmosfer güzel,pencereye gelene kadarda iyiydi,duvardan kameranın gölge yansımasına kadar tabi. emeğe sağlık güzel düşünceler..
Keşke işim deklanşöre bastığım an bitse. - Ara Güler
Canon EOS 650D 18-135 STM | Rode NTG-2 Microfon + Boompole + Blimp | Omuzluk/Dual Shoulder Mouth | Kodak zi8
ikinci filmde evet planlar çok uzun kaçmış gibi. Deneysel anlatımda neden neyi nereye koyduğunu sormak saçma olur ama neden bu kadar uzattın demek bazen yerine olabilir diye düşünüyorum. başka görüntülerle zenginleştirebilirdin anlatımı.
İşitme duyusunun büyük kısmını kaybetmiş bir arkadaşım vardı.Parkları falan çok severdi.Beraber gidip öylece etrafı izlerdik.Aslında filmde bu anı üzerine kurulu diyebilirim.Arkadaşım özellikle saatlerce boğazdaki gemileri seyrederdi ve öylece uzaklara dalardı.Filmin son sahnesinde de bunu düşündüm ama sanırım biraz fazla duygusal yaklaştım olaya.Amacım izleyeninde düşüncelere dalmasıydı o sahnede.Biraz sarkmış olabilir sanırım.
Temel fotoğrafçılık prensiplerini, kadraj kurmayı, simetrik, asimetrik ve perspektif kurallarını araştırmanı öneririm.
Dijital Fotoğrafçının El Kitabı
Scott Kelby
Bu kitap o dediklerini anlatıyor mu morpheus?
Filmi hemen izliyorum morpheus.
İkinci filmle ilgili arkadaşlar benim de faydalanacağım bilgiler vermişler. Denemeye devam diyelim.