arkadaslar okudugum bir hikayeyi paylasmak istiyorum.

Çanta
>>
>>Genç yönetmen yeni filmi için yüzü düzgün, kamera karşısında
>>rahat, düş gücü gelişkin bir kadın oyuncu arıyordu.
>>Gazeteye ilan vererek adayları davet etmişti.
>>Gün boyu peş peşe girdiği mülakatlardan yorgundu.
>>O, kendine yeni bir kahve koyarken, sıradaki oyuncu adayını içeri aldılar.
>>Alımlı genç kız, yüzünde meraklı bir tebessümle deneme
>>kamerasının karşısına oturdu ve yönetmenle sohbete başladı.
>>Adı Emile Muller'di.
>>Kısa hasbıhalden sonra yönetmen değişik bir şey denemiş olmak için
>>"Çantanızı açıp bana içindekileri birer birer anlatır mısınız?" dedi. Genç
>>kız arkadaki çantaya uzandı.
>>Fermuvarını açtı.
>>Önce eline gelen iri kırmızı elmayı çıkarıp anlattı:
>>"Bu elmayı sabah tezgah başında meyvelerini parlatırken
>>gördüğüm manav hediye etti. Çok iştahlı bakmış olmalıyım."
>>Sonra bir kitap çıkardı.
>>Henüz kitabın ilk sayfalarında olduğunu ve okuduğu
>>satırlardan çok etkilendiğini anlattı. Romanın baş kahramanının
>>dalaverelerinden söz etti.
>>Ardından bir gazete çıkardı:
>>İş aranıyor ilanını orada okumuştu. Listede, başvuracağı
>>başka işler de vardı.
>>Sonra makyaj çantası, ajandası ve not defteri...
>>Yönetmen, bu sonuncudan rasgele bir sayfa çevirip okumasını
>>isteyince defteri açıp mahcup bir edayla okudu genç kız...
>>Özel duygulardı okudukları...
>>Derken çantanın gizli bölmesine attı elini...
>>Oradan iki fotoğraf çıkardı.
>>Biri uyuyan genç bir adam fotoğrafıydı:
>>"Sevgilim" diye açıkladı:
>>"Fotoğraf çektirmeyi hiç sevmez de... Ancak uykudayken
>>çekebiliyorum fotoğrafını..."
>>İkinci fotoğrafın annesinin evlenmeden önceki hali olduğunu
>>söyledi. O halini şimdikinden daha çok seviyordu.
>>Genç kızın, çantadan çıkarıp büyük doğallıkla anlattığı her
>>bir nesne, bir yapbozun parçaları gibi onun hayatından kesitler
>>sunuyordu.
>>* * *
>>Bu oyun, 15 dakika kadar sürdü.
>>Sonunda yönetmen Emile'e teşekkür etti.
>>Çıkarken kapıdaki görevliye telefonunu bırakmasını söyledi.
>>"Arkadaşlar gelecek hafta sizi arar" dedi.
>>Emile çıkarken, yönetmenin asistanı girdi içeri...
>>Dışarıda bekleyen daha pek çok aday vardı.
>>Yönetmen gerindi.
>>Kısa bir mola vermek istediğini söyledi.
>>Hala aradığını bulamamıştı.
>>Yeni bir kahve doldururken karşısındaki sandalyeye asılı
>>çantaya ilişti gözü...
>>Biraz önce içindekilerin birer birer anlatıldığı çantaydı bu...
>>Telaşla asistanını uyardı:
>>"Giden kız çantasını unutmuş, hemen koşup yetiştirsene..."
>>Asistan kız sandalyeye baktı ve "Yoo... O benim çantam" dedi.
>>Yönetmen, koltuğundan ok gibi fırlayıp kapıya seğirtti.
>>Aradığı oyuncuyu bulmuştu.
>>* * *
>>20 dakikalık bu siyah - beyaz
>>Fransız filmini geçen hafta,
>>10. Avrupa Filmleri Festivali'nde izledim.
>>Kısa filmin adı, filmdeki kızın adıydı:
>>"Emile Muller"
>>Yönetmeni:
>>Yvon Marciano...
>>Konusu:
>>"Hiçbir güç, düş gücü kadar güçlü
>>değildir."

Can Dündar

sayg1lar1mla.....