neden böyle bir film. kaos nerde?;

Aslında film 2. perdeye, hatta çok kasarsanız katharsise, geçmesi gereken noktada bittiğinden çok anlamsız kalıyor. Yani film aslında daha başlamadan bitmiş. Çok havada kalmış bir hissi var o nedenle, kaosu görememe sebebimiz de aynen bu.

Aslında film 2. perdeye, hatta çok kasarsanız katharsise, geçmesi gereken noktada bittiğinden çok anlamsız kalıyor. Yani film aslında daha başlamadan bitmiş. Çok havada kalmış bir hissi var o nedenle, kaosu görememe sebebimiz de aynen bu.

+1

Filmde izleyiciye sunulanların ne anlama geldiği, neyi kast ettiği üzerine hiçbir fikrim olamadı bir türlü. Ev hanımı bayanın ne tip bir hissiyatta olduğu, yaşantısının üzerine, sahip olduklarının üzerine neler hissettiği üzerine hiçbir tespit, kasıt, yorum, ima göremedim ben. Yani, "bir ev hanımının sıradan bir günü"nü anlatıyor film gördüğüm kadarı ile. Ama bu günün, onun hayatında ne anlama geldiği üzerine bir vurgu yok.
Bu nedenle iyi bir film olduğunu düşünmüyorum.

Bayan karakterin "Onca işin (çocuk bakmak, temizlik yapmak, yemek hazırlamak vs..) arasında bir tek derdim tuz mu be adam? Onu da bi zahmet kendin atıver" dediğini duyar gibiyim. Anlatılmak istenen bu gibi geldi bana..
Fakat erkek karakterin son sözünü duymak için 6 dk. boyunca sıkılmak istemiyorum bir izleyici olarak (eğer 6 dk. boyunca o görüntüleri izlemem gerekiyorsa, altı daha dolu şeyler olmalı o görüntüler).
Bu yüzden hikayenin güzel olduğunu fakat yeterince kısa, öz ve etkileyici bir şekilde anlatılmadığını düşünüyorum.
Nedenini bilmiyorum ama atmosferden zeki-nuri karışımı birşeyler sezdim bu yönü hoşuma gitti filmin 🙂
Emeğine sağlık, bu filminin senin için daha iyilerine bir basamak olması dileğiyle...

Kadın bakış açısıysa kamera bu açıdan çok kötü.Kadrajlar özensiz, kurguda kesmeler çok tembel.
Kusura bakma bu bir film değil, bir günün özeti gibi anı videosu olmuş.

-spoiler içerir filmi izlemeden okumayın-

Yapılan çalışmanın yegane esprisi adamın sofrada yemeğin tuzunun eksik olduğunu söylemesi ve kadının bu talep karşısında anlamsız bir bakışla kalakalması.Maalesef bu sahne de öylece kesilivermiş ve üstünkörü bırakılmış.Sonunda sadece "Eee nooldu şimdi?" diyebildim.

Aslında kadınla duygusal anlamda özdeşleşip aynı hissiyatı paylaşmamız,kızgınlığına hak vermemiz gerekiyordu ama havada kaldı.

Gereğinden fazla uzatılmış sahnelerde hanımın uzun uzun tencere karıştırmasını izledik.Günlük ev işleri daha hızlı geçişlerle mesela kurgusal efektlerle,daha abartılı,mizahi daha kaotik verilmeliydi.Oysa ben ortada kaosun K'sını bile göremedim.Görüntüde gayet düzenli,hamarat ve evin işlerini başarıyla yürüten becerikli bir kadın vardı ve bu kadının günlük faaliyeti -benim bildiğim anlamıyla- kaos kavramına oldukça uzak görünüyordu.Hatta bu kadının evinde yaşadığı günü bu haliyle kaos olarak tamımlamak yapılacak en son şey olmalıydı.

İşte bu yüzden gün boyu evini hamaratça çekip çeviren bir kadının akşam sofrada eşinin tuzu az bulması gibi bir konuya gösterdiği tepkiyi anlamsız buldum.Oysa filmin esas esprisi buydu ve ne yazık ki bir kısa filmde olması gerektiği gibi çarpıcı olamadı.

Konu aslında basit.Hikayenin nasıl bir duygu ile öykülendirilmeye çalışıldığını tahmin edebiliyorum.Keşke bunu film içinde de hissedebilseydik.(Bence bu bir anı videosu tarzı çalışma olmuş)
Elinizdeki potansiyeli değerlendirerek daha iyi çalışmalar yapabileceğinizi düşünüyorum.

Yukarıdakilerin aynısını yazmamak için sadece katıldığımı belirtiyorum.
Fakat varsayayım ki eldeki iş bu. Başka türlüsü de olmuyorsa kişisel görüşüm kurgu değişse film izleyiciye daha iyi geçer gibi geldi. Yani filmin son sahnesini ilk sahnede gösterip daha sonra kadının yaşadıklarının gösterilmesinden bahsediyorum. Yine havada kalacaktır lakin (göreceli olarak) şuan ki halinden daha iyi olacağını düşünüyorum..

Tuz konusunda bir şey demek istiyorum.. Kesinlikle kadınlar için "Ne yemek yapacam" sorunundan daha büyük bir sorun değildir.. Çünkü sonradan ekleme imkanınız vardır.. Eğer ki adam eve gelip "Ne yemek var?" dedikten sonra yemeği öğrenip/görüp suratını düşürüyorsa (ör: "Yine mi palıcan var!" tepkisi.) kadının içsel (bazen dışsal da olur) konuşmasında şunları duymamıza sebep olur:"B.k var yer misin! Zıkkımın dibini ye! Git ananın yemeklerini ye!" vs. vs.

"..kadın bakış açısı ile yaklaşıyor." gibi iddialı bir cümleden sonra bize o bakış açısını daha iyi yansıtmanızı bekliyor izleyici..

Çalışmalarınızda başarılar diliyorum.. Kolay gelsin...